اختلالات نوشتن در کودکان کلاس چهارم و پنجم و ششم

خواندن و نوشتن از مهارت هایی هستند که مبتنی بر فرآیند تدریجی یادگیری بوده و امکان مراودات معمول زندگی را ممکن کرده اند. تسلط بر چنین توانمندی شاید برای والدین ساده به نظر برسد اما برخی از کودکان و نوجوانان به دلیل درگیری با اختلال دیسگرافیا، ضعف جدی در این مورد دارند که عدم درمان آن، آسیب های زیادی را به همراه دارد. اگر فرزندتان اشتباهات نوشتاری زیادی مرتکب می شود، آهسته و نادرست می نویسد و یا علائم نگارشی را به غلط استفاده می کند، بهتر است هرچه سریعتر با متخصص درمانگر مشورت نمایید. در این مطلب می توانید اطلاعاتی درباره علائم اختلالات نوشتن در کودکان کلاس چهارم و پنجم و ششم کسب کنید. 

مشکلات سوادآموزی کودکان

وقتی که آموزش مهارت نوشتاری و مهارت خواندن متناسب با سن و سطح هوش کودک یا نوجوان، پیشرفت نکرده باشد، می توان درباره وجود اختلال یادگیری خاص احتمال داد. این مشکلات مرتبط با چالش در آموزش مهارت های پایه تحصیلی اند که در دوران رشد رخ می دهند و می توانند پیشرفت تحصیلی را ناممکن کنند. 

این گروه اغلب در مهارت های پایه همچون خواندن کلمه، درک مطلب زبان نوشتاری، املا، محاسبات و استدلال برای حل مسائل ریاضی عملکرد مطلوبی ندارند. باید دانست که چنین مهارت هایی پس از آموزش رشد می کنند و متفاوت از دیگر توانمندی هایی هستند که با رشد قشر مغز ارتقا می یابند، مانند راه رفتن و صحبت کردن.

آموزش و تسلط بر مهارت های اولیه با موضوعات آکادمیک همچون تاریخ، ریاضیات و جغرافیا ارتباط مستقیم دارد. در اکثر کودکان می توان مشکلات یادگیری را در سال‌های نخستین مدرسه نیز شناسایی کرد. البته برخی ممکن است با پیمودن پایه های درسی که نیازهای تحصیلی پیش از توانمندی های کودک هستند، آشکار شوند.

لزوم شناخت اختلال نوشتن 

اختلال نوشتن از مشهودترین مشکلات یادگیری هستند که کودک را برای مراودات معمول روزمره همچون نامه نوشتن، یادداشت برداری و ارتباط در شبکه های اجتماعی نیز دچار معضلات جدی میکند. اختلالات یادگیری می‌توانند پیشرفت تحصیلی را به حدی سخت کنند که کودک، اعتماد به نفس ضعیفی داشته و حتی به ترک تحصیل نیز فکر کند.

خانواده ها می توانند با تشخیص زودهنگام، حمایت لازم را از فرزندشان صورت دهند. خوشبختانه متخصصان درمانگر، متناسب با شرایط، مداخلات درمانی را پیشنهاد می‌کنند. در صورت مشکوک بودن به ناتوانی های یادگیری، ارزیابی عصبی روانشناختی نیز توصیه می شود. 

آزمون ها و تست های خاص، معیاری برای شناسایی مشکلات هستند تا راهنمایی های لازم به خردسالان، والدین و سرپرستان پیشنهاد شود. اختلالات یادگیری در بخش خواندن، ریاضیات و نوشتار شایع هستند. آمارها گزارش می‌کند که بین ۵ تا ۱۵ درصد از کودکان در سنین مدرسه، شواهدی از این اختلالات را تجربه می کنند. اگر کودک مشکلاتی برای نگارش درست دارد، ممکن است لازم باشد حضور در کلاس را به تعویق بیاندازد.

اختلالات نوشتن در کودکان کلاس اول و دوم

کودکان در کلاس اول و دوم، چندان با ساختار جمله و کاربرد درست علائم نگارشی آشنا نیستند بنابراین احتمال شناخت گروه درگیر با اختلال دیسگرافیا کمتر است. متخصصان درمانگر نقشه راهی را برای تشخیص زودهنگام و انتخاب رویکردهای درمانی پیشنهاد می کنند.

کودکان در دبستان با مهارت خواندن و نوشتن آشنا می شوند و سپس این توانمندی، تثبیت خواهد شد. هر کودکی ممکن است در دوران مدرسه با چالش ها و مشکلاتی مواجه باشد، اما همه ی این مشکلات به معنای وجود اختلال نیستند.

در این سن عدم علاقه به نقاشی و طراحی و نادرست گرفتن قلم به منزله زنگ خطر هشدار دهنده است. کودک در این سن، رفته‌رفته آشنایی با حروف الفبا داشته و می‌تواند کلماتی را بنویسد.

دانش آموزان درگیر همواره با توزیع نامناسب کلمات و عبارات در فضا تفهیم منظور را به سختی ممکن می‌کنند. اگر به متن نوشتار کودک درگیر دقت کنید، می توانید بخش بزرگ صفحه خالی کاغذ را ببینید. توزیع عبارات، کلمات و عبارات نامنظم است و سازماندهی دیده نمی شود.

نوشته ناخوانا، فشار زیاد هنگام نگارش، گرفتن نامناسب مداد، حروف ریز و غیر دقیق، تکرار برخی حروف، حذف یا اضافه کردن حروف کلمات نیز از دیگر شواهد عنوان میشوند.

مشکلات اختلالات نوشتن در کودکان کلاس چهارم و پنجم و ششم

کودکان در پایه چهارم و پنجم و ششم تسلط خوبی در مهارت نوشتاری، کسب کرده اند اما درگیری با اختلال نوشتن شرایط را پیچیده می‌کند. 

دانش آموزان درگیر مشکلاتی را تجربه می‌کنند از جمله ترجیح می‌دهند که از جملات کوتاه و با کلمات کم برای تفهیم منظور بهره گیرند. ساختار نگارشی بسیار ساده است، علاوه بر آن که سازماندهی ضعیفی نیز دارد.

حذف حروف یا هجا ها، جایگزینی حروف و عدم تشخیص قواعد نوشتاری نیز از دیگر اشتباهات رایج این گروه عنوان میشود.

مشکل در جداسازی کلمات نیز به چشم می‌خورد. گروهی قادر نیستند فاصله استاندارد را رعایت کنند به نحوی که جملات به هم چسبیده به نظر می رسد. 

علائم دیگری که ممکن است در اختلال نوشتن در این سن رایج باشد، کند نویسی و اشکال علائم نگارشی در زمان املانویسی است. 

اگر فرزندتان با این قبیل چالش ها مواجه است، باید مطمئن شوید که علاقه‌ای به فعالیت هایی که مرتبط به نوشتن هستند، دارد.

درمان اختلالات نوشتن در کودکان کلاس چهارم و پنجم و ششم

آموزش هدفمند متناسب با شرایط کودک از جمله اقدامات برای درمان اختلال نوشتن، تاثیرگذار است. متخصصان درمانگر که ممکن است شامل گروهی از افراد با تخصص های متفاوت باشند، پس از ارزیابی موارد دیگری نیز پیشنهاد میکنند. 

باید دانست که اختلال دیسگرافیا، به سه گروه تقسیم بندی می شود که در علت و شدت با یکدیگر تفاوت دارند و دانستن این دسته بندی برای انتخاب روش اصلاح اهمیت دارد. استراتژی هایی برای تقویت توانمندی هایی همچون هماهنگی در مهارتهای تاثیرگذار، مهارت های بصری_حرکتی و مهارت های مرتبط با توانمندی‌های آموزشی در نظر گرفته می شود.

خانواده ها نیز باید در محیط منزل شرایطی مهیا کنند که آلودگی صوتی به حداقل برسد. علاوه بر آنکه کودک، آزادی عمل برای انتخاب مداد نیز داشته باشد. تمرین هایی برای یادگیری مهارتهای ظریف مانند باز و بسته کردن بند کفش و زیپ نیز پیشنهاد می شود.

سخن آخر

اضطراب، عدم اعتماد به نفس و سرخوردگی شاید از کمترین علائم اختلال نوشتن در کودکان است. متاسفانه برخی از خانواده ها به دلیل عدم آگاهی همواره سرزنش را به جای حمایت برمی‌گزیند. متخصصان از طریق آزمون ها و معیارهایی، می توانند وجود اختلالات یادگیری را مشخص کنند همچنین استراتژی هایی را برای بهبود این مهارت پیشنهاد دهند. بنابراین مراجعه به افرادی که تخصص و تجربه دارند، اهمیت بسیاری دارد.